Toen Tommie in Brielle terecht kwam had hij weinig ervaring met kinderen. Hij vond kleine mensjes vooral een beetje eng. Dat veranderde, nadat hij had ontdekt dat sommige kinderen hondensnoep bij zich hebben. De laatste jaren beschouwde Tommie kinderen als zijn beste vrienden. 

Guus heeft alle vrienden van Tommie geërfd. Na pakweg drie weken verzet is zelfs (poes) Lady Vlielander om. Van de van Tommie geërfde vrienden heeft een groot aantal de neiging om Tommie tegen Guus te zeggen. Een klein meisje heeft ook met dat probleem te kampen. En zij kwam met het voorstel dat mensen die Guus bij vergissing Tommie noemen, Guus voortaan altijd Tommie mogen noemen.

Gisteren, zaterdag 31 maart 2013, hingen er ineens 3 geuzen aan de ophaalbrug bij AH. Ze hingen niet aan het brugdek, maar helemaal in de hoogte. De verantwoordelijke Spanjolen moeten geen hoogtevrees hebben gehad. 

Het waren weliswaar geen echte geuzen, maar veel goede vaderlanders vinden dat de Spanjolen nu toch wel te ver gegaan zijn door mansgrote poppen op te knopen. Te schokkend voor kinderen en ander gevoelige zielen, luidde het oordeel over deze 'executie in effigie', zoals een symbolische executie vroeger werd genoemd.

Enfin, de poppen hebben er niet heel erg lang gehangen en wanneer de Spaanse commandant a.s. maandag voor het oog van talloze juichende kinderen en andere gevoelige zielen net niet echt wordt opgehangen, zal de snoodaard ervan lusten!

O ja, het ultrageheime hoofdkwartier van de Spanjolen is dit jaar gevestigd in het door de Bezettende Macht gekraakte Geuzengesticht. Het lijkt wel of de grootste concentratie Spaanse vlaggen in de buurt van het ter gelegenheid van de 300-ste verjaardag van de bevrijding van Den Briel in de buurt van het ultrageheime hoofdkwartier is te vinden. Bij een bepaalde middenstander wappert de Spaanse vlag zo enthousiast, dat boze tongen monkelen dat hij wat graag hoogstpersoonlijk de 10e penning bij zijn collega's zou willen incasseren.

De spanning is te snijden in het bezette Brielle. Op de donderdag voor 1 april 2013 was de eerste bezoeker van 'De STEEG' een hooggeplaatste Spanjool. Hij herinnerde er fijntjes aan dat het weigeren van het leveren van Middeleeuws wapentuig aan Spanjolen een ernstige schending zou zijn van Artikel 1 van de Grondwet, dat, althans in de visie van de Spanjolen, ook discriminatie op grond van geografische voorkeur zou verbieden. En dan was er ook iets ingewikkelds over het door een EU-verdrag gegarandeerde vrije verkeer van goederen.

De hooggeplaatste Spanjool had zijn hielen nog niet gelicht of daar verscheen een jonge geus die om de Spanjolen dwars te zitten bij 'De STEEG' alle beschikbare Middeleeuwse wapens wilde opkopen. Slim bedacht, alleen heb je van die jaren dat het Middeleeuwse wapentuig niet bepaald voor het grijpen ligt. 2013 is zo'n jaar.

'De STEEG' wil hierbij graag een poging doen om bezorgde Spanjolen gerust te stellen die vrezen dat het - vanwege een vermeend verschil in Nationale normen en waarden - een schending van de mensenrechten van de van oorsprong Spaanse Spaensche Kuytenbeijter in opleiding zou zijn om hem niet door een Spanjools gezin te laten opvangen. 

'De STEEG' is ervan overtuigd dat zo'n gedwongen overplaatsing in een traumatische ervaring zou resulteren; en wel voor mens en dier.

Guus heeft het grootste deel van zijn leven in Enschede en Vlaanderen doorgebracht. Hij blaft inmiddels vloeibaar Nederlands; luistert naar de opdracht "Guus, kom naar huus!" en de kreet "Vamos a la casa" is al lang aan dovemansoren is gericht.

'De STEEG' dankt de voorzienigheid dat er vorig jaar al een afspraak was gemaakt om in het weekend van 16 en 17 april een beurs te bezoeken. 'De STEEG' is ervan overtuigd dat hij door woedende Spanjolen zou zijn gemaltraiteerd als de winkel gewoon geopend was geweest, toen de beruchte plakkaten voor de 10e Penning op zijn ramen werden geplakt. 

De Spanjolen zijn dit jaar heel erg gebeten op 'De STEEG'. Naar verluidt vinden sommigen het een schending van de mensenrechten van een Madrileense hond om die tot Spaanse Spaensche Kuytenbeijter op te leiden.

'De STEEG' hoopt dat de Bezettende Macht van Brielle vóór 1 april 2013 weer een beetje bij zinnen mag komen. Anders zal het bedrijf zich in de toekomst genoodzaakt zien om (indien voorradig) geen Middeleeuws wapentuig en helmen meer te verkopen aan vertegenwoordigers van de 'Duistere Zijde'! En zeg nu zelf - waar kan een 'denkende' Spanjool elders in de stad een Spaans bureauvlaggetje halen?

Dat 'Antiek & Curiosa De STEEG' dit jaar zowel aan de watergeuzen als aan de Spanjaarden een etalage wijdt, is inmiddels ook doorgedrongen tot de Spanjolen die zich tot 1 april steeds nadrukkelijker in de Brielle winkelstraten zullen manifesteren. Soms begeleid door nukkige nonnen en pedante priesters.
'De STEEG' heeft onlangs een goed gesprek gevoerd met een vertegenwoordiger van de bezettende macht. En uitgelegd dat uit de Spaanse etalage niet moet worden afgeleid dat de winkel is overgelopen naar de Duistere Zijde. Maar dat het een eerbetoon is aan de nieuwe Spaensche Kuytenbeijter. Die heeft namelijk zelf een Spaans paspoort. Hij draagt weliswaar twee trotse Spaanse namen, maar luistert, omdat hij het grootste deel van zijn leven in Nederland en Vlaanderen heeft doorgebracht, alleen naar de naam Guus. Daarom is 'De STEEG' ervan overtuigd dat Guus, als het erop aankomt, niet voor zijn oude Vaderland zal kiezen, maar, na een gedegen studie van Iberisch benen, zijn tanden met genoegen in de kuiten van zichzelf onschendbaar achtende bezetters zal zetten, wanneer deze zich al te nadrukkelijk gaan manifesteren. 'Antiek & Curiosa De STEEG' verwacht absoluut geen loyaliteitskwesties als het op de nieuwe medewerker aankomt.

Guus is al tot het Historisch Overzicht doorgedrongen. Hij is het witte hondje dat in de beschrijving van de 300-jarige wallen Bastion II staat te bewaken.

In 2013 lijkt het wel heel erg of 'De STEEG' in afwachting van het verjagen van 'den Spanjolen' op zeker speelt. 'De STEEG' hoopt dat er niet wordt getwijfeld aan het goede Vaderlanderschap van het etablissement en beroept zich op verzachtende omstandigheden (waarover in een volgend blog meer).

Februari 2013 leverde 'De STEEG' niet alleen kommer en kwel op. Een 'maelstrom' van tegenstrijdige gevoelens heeft in de feestelijk aangeklede etalages tot een wel zeer schizofrene situatie geleid. Het thema van de linkeretalage draagt als vanouds de solidariteit met de watergeuzen uit. Rechts is het echter helemaal 'Eviva España!'. Wie goed kijkt, ontwaart zelfs een androgyn popje van een Spaanse non dat eigenlijk net zo goed een inquisiteur van de Spaanse inquisitie kan voorstellen.

 'De STEEG' maakt van de gelegenheid gebruik om zich te verontschuldigen voor het weinig vaderlandslievende karakter van de rechteretalage. Laten we de hoop uitspreken dat de etaleur volgend jaar weer helemaal bij zinnen en toerekeningsvatbaar zal zijn!

Waarom 'De STEEG' zo vlak voor de magische datum van 1 april overloopt van pro-Spaanse gevoelens leest u in een volgend blog.

Een droevig onderwerp om je blog mee te beginnen. In februari 2013 heeft 'De STEEG' noodgedwongen afscheid moeten nemen van onze trouwe kameraad Tommie. In de exact 5 jaar en 1 maand dat hij bij ons is geweest heeft hij veel vrienden gemaakt. Tommie is bijvoorbeeld op de vlooienmarkt op het Vossenplein in Brussel (Nederlandse journalisten schrijven in tegenstelling tot hun Vlaamse collega's vaak liever over de 'Marché aux puces' op de 'Place du jeu de balle') in het Waals herkend als dat hondje uit dat pittoreske plaatsje chez Rotterdam.

Tommie kreeg van veel te veel mensen lekkere dingen aangeboden. Het aanbood varieerde van (al dan niet verantwoorde) hondensnoepjes tot roomboter croissantjes en gebakken vis. Nu weet u meteen waarom Tommie zo graag voor de deur van de winkel zat.   

We nemen van Tommie afscheid met een in Kopenhagen geschoten fotoreportage, waarop een bij de baas op schoot zittende Tommie met enige vertraging pas op de laatste foto een flødekage ontdekt. De flødekage is volgens het betreffende baasje het lekkerste roomgebakje dat er bestaat.

Niet lang nadat onderstaande foto's waren geschoten kwam de serveerster vragen of de  hond soms trek had in een niet langer voor menselijke consumptie geschikt gebakje, dat op de toonbank spontaan was omgevallen en daarbij alle voor een hond schadelijke ingrediënten als chocolade en marsepein had verloren.

Het zou 'De STEEG' een lief ding waard zijn om nog eenmaal met Tommie het terrasje van Konitoriet Café Vagn, Strandvejen 185, 2900 Hellerup (Denemarken) zouden kunnen bezoeken. Maar ja, lieverkoekjes worden niet gebakken!